انتخاب گرمکن ها

بطورکلی برای انتخاب گرمکن ها باید به دو عامل تعیین کننده توجه داشت:

1. ظرفیت خروجی گرمکن
2. هزینه کارکرد آن

عوامل موثر بر انتخاب گرمکن استخر ها شامل سطح آب استخر، اختلاف دمای آب استخر، دمای متوسط هوا، وزش باد در استخرهای سرباز) و جریان هوا روی سطح آب در استخرهای سرپوشیده)، رطوبت نسبی هوای محیط و دمای سرد شدن شبانه می شود.

ملاحظاتی که باید در مرحله انتخاب گرمکن مورد توجه قرار گیرد عبارتند از:

• ایا استخر (سرباز) در یک منطقه با وزش باد زیاد واقع شده است؟
• حجم آبی که باید توسط گرمکن گرم شود چقدر است؟
• سطح کاسه استخر چقدر است؟
• دمای متوسط آب که گرمکن باید آن را تا دمای مطلوب برساند چقدر است؟

ظرفیت گرمکن استخرها باید بر مبنای دمای مطلوب آب و زمان مورد نظر برای رسیدن آب به آن دما محاسبه شود. برای انتخاب صحیح گرمکن استخر و جکوزی ابتدا باید حجم آب موجود در آن را محاسبه کرد. ضمن آن که آگاهی از سطح آب استخر نیز بر محاسبات تاثیرگذار است. چراکه بخش عمده از اتلاف گرمابی آب استخر از سطح آن انجام می گیرد. در صورتی که ظرفیت گرمکن استخر کمتر از مقدار مورد نیاز باشد، مدت زمان مورد نیاز برای گرم کردن آب استخر بسیار طولانی میشود. در مقابل اگر، گرمکن بزرگتر از آنچه لازم است انتخاب شود، هزینه های جاری مجموعه بدون آن که مزیت چندانی به آن اضافه شده باشد به میزان قابل توجهی افزایش می یابد.

نکته دیگری که باید در هنگام انتخاب گرمکنها توجه شود آن است که بسیاری از شرکتها ست گرمکن های تولیدی خود را به صورت ظرفیت ورودی با ظرفیت نامی بیان می کنند. توجه هستید که مقدار محاسبه شده همان ظرفیت واقعی موردنیاز است. همواره بخشی از – ورودی به واسطه تهویه محفظه احتراق و تلفات حرارتی از دست می رود. بنابراین همواره و شرکتهای سازنده مقدار واقعی ظرفیت تولیدات آنها را جویا شوید. برای محاسبات به اطلاعات کافی در این زمینه در دست نیست، در بهترین شرایط بازده گرمکن را درصد در نظر بگیرید. نکته دیگر آن که در هنگام محاسبات، سخت ترین شرایط را نیز بود. به طوری که اگر قرار است در تمام طول سال از استخر استفاده شود، سردترین در مواردی که اطلاعات کافی در این زمینه درهفتادوپنج درصد دردمای آب که گرمکن باید در روزهای سرد زمستان گرم کند را نیز مورد ارزیابی قراردر نظر بگیرید.

به طور تقریبی برای آن که هر( ۱m (10fr از سطح استخر به اندازه (sc (1°F یابد در هر ساعت (۱۰۵kJ (100Btu گرما مورد نیاز است.

زمان مناسب برای گرمایش آب استخر

مساله دیگری که باید در زمینه گرم کردن آب استخرها مورد توجه قرار گیرد، نحوه استفاده از استخر است. برای استخرهای عمومی که تقریبا مساله روشن است. چراکه استخر پس از شروع به کار دایماء پذیرای شناگران مختلف است. بنابراین گرمکن استخر نیز باید طوری طراحی شود که امکان تامین یک محدوده دمایی یکنواخت برای یک دوره کارکرد طولانی وجود داشته باشد. اما در استخرهای خانگی با استخرهای کوچک که به صورت مقطعی مورد استفاده قرار میگیرند، آگاهی از الگوی کاربری استخر می تواند کمک بسیار زیادی به تسهیل در انتخاب گرمکن مناسب کند. در این موارد معمولا باید از یک نقطه تنظیم مناسب استفاده کرد. برای مثال، اگر قرار است استخر صرفا برای تعطیلات آخر هفته مورد استفاده قرار گیرد. روند منطقی از نظر اقتصادی آن است که آب استخر تنها برای همین روزها گرم باشد. اساسا شیوه انتخاب گرمکن برای این کاربرد و استخری که قرار است دایما گرم باشد متفاوت است. چراکه انتخاب گرمکن برای استخرهای خانگی حالت اول باید طوری باشد که آب استخر در یک بازه زمانی کوتاه به خوبی گرم شود و به دمای مطلوب برسد. در حالی که در حالت دوم، گرمکن باید قابلیت جبران تلفات حرارتی دایمی استخر در طول هفته را داشته باشد. در حالی که سرعت عمل برای رسیدن به دمای مطلوب دران به اندازه حالت اول مطرح نیست. به عنوان یک توصیه، اگر قرار است استخر برای مدت سه یا چهار روز مورد استفاده قرار نگیرد، منطقی تر آن است که گرمکن استخر خاموش شود.

اما برای گرم نگه داشتن آب استخر به صورت دایمی، اصلی ترین عاملی که بر ظرفیت گرمکن تاثیر می گذارد، مقدار افزایش دمایی است که برای رسیدن دمای آب تغذیه استخر به دمای مطلوب مورد نظر است. ابتدا باید دمای مطلوب آب را تعیین کرد. سپس دمای متوسط برای سردترین ماه سال را تعیین کرد. در نهایت از کسر کردن این دمای متوسط از دمای مطلوب استخر، مقدار افزایش دمای مورد نظر آب استخر محاسبه می شود. پس از تعیین مقدار دمای مطلوب اب، نوبه به تعیین مقدار دمای متوسط روزانه برای سردترین ماه سال می رسد که استخر قرار است مورد استفاده قرار گیرد. اگر هیچ تلاشی برای جلوگیری از اتلاف گرما در استخر صورت نگیرد آب به دمای متوسط نزدیک می شود. در نهایت، با کسر کردن مقدار دمای متوسط روزان مطلوب می توان مقدار افزایش دمای مورد نیاز را به دست آورد.

مدت زمان گرم شدن استخر را معمولا بیست و چهار ساعت درنظر می گیرند. البته مدت زمان بیست و چهار ساعت برای استخرهایی که پس از راه اندازی به صورت دایمی مورد استفاده قرار می گیرند، اقتصادی ترین راه حل به شمار نمی رود. برای این استخرها حتا بهتر است یک دوره گرم شدن چهل و هشت ساعته درنظر گرفته شود.

بسیاری از سازندگان گرمکن های استخر جداولی را عرضه می کنند که در آنها ظرفیت گرمایی مورد نیاز برای هر مقدار افزایش دمای مطلوب ارایه میشود که با استفاده از آنها میتوان ظرفیت و مدل مناسب گرمکن را انتخاب کرد. گرمکنهای تولید شده در بازار در محدوده کمتر از ( ۴۲۲MJ (40O0OOBtuh. در رده گرمکن های خانگی و بیش از آن در رده گرمکن های صنعتی جای می گیرند. در جدول (۲۲) بر مبنای سرعت باد۳٫۵mphظرفیت موردنیاز برای افزایش دمای آب در محدوده های مختلف برای تعدادی از استخرهای کوچک ارایه شده است.

گرمایش مقطعی آب

برای استخرها معمولا فرض بر آن است که گرمکن باید طی مدت بیست و چهار ساعت، دمای آب را به محدوده مورد نظر برساند. برای جکوزی ها، گرمکن باید قابلیت گرم کردن آب در مدت زمان سی دقیقه را داشته باشد. با توجه به این که در این مورد حجم آب استخر به عنوان عامل تعیین کننده مطرح است، با استفاده از جدول (۲۳) می توان زمان مورد نیاز برای دستیابی به افزایش دمای آب به اندازه (۱۷°C (30°F را محاسبه کرد.

درصورتی که گرم کردن آب استخر به صورت مقطعی مدنظر باشد، حجم آب استخر بیش از سطح آن بر محاسبات تاثیرگذار است.

جدوالی مانند (۲۲) و (۲۳) صرفا به عنوان دو نمونه از جداولی متداولی که توسط شرکتهای سازنده گرمکنهای ارایه می شود آمده است. برای محاسبه ظرفیت گرمایی مورد نیاز بدون اتکا به جداول و نمودارهای آماده شرکت ها باید از همان روابطی که پیش از این مطرح شد استفاده کنید.

سایر متغیرها

به عنوان یک قاعده سرانگشتی، اگر سرعت باد بیش از ۱۰mph باشد، ظرفیت گرمکن مورد نیاز باید گاهی تا بیست و پنج درصد افزایش یابد. همچنین اگر استخر به اندازه کافی نورگیر نباشد، بهره گرمایی خورشید نیز بر روی آن کمتر است که همین مساله موجب افزایش اندازه گرمکن مورد نیاز خواهد شد.