امید 
عواملی که مستقیما بر کیفیت هوای داخل استخر تاثیر می گذارند را تا خلاصه کرد:
- کیفیت و خواص شیمیایی آب
- تهویه استخر با هوای خارج
- چگونگی تخلیه هوا
- نرخ تعویض هوا
کیفیت و خواص شیمیایی آب
در استخرها و جکوزی ها بخش عمده ای از مشکلات مرتبط با کیفیت هوا معمولا ناشی از کیفیت پایین آبی است که در مجموعه در گردش است. بنابراین افزایش یکجانبه نرخ تهویه استخر بدون توجه به کیفیت آب استخر علاوه بر تحمیل هزینه های گزاف به مجموعه، به نتیجه مطلوب منتهی نخواهد شد.
کیفیت آب استخر نه تنها بر سلامت شناگران، بلکه بر کیفیت هوا و عملکرد تاسیسات مکانیکی مورد استفاده در مجموعه نیز تاثیر می گذارد. کیفیت نامطلوب آب استخر یکی از اصلی ترین منابع آلاینده هوا و منشا بسیاری از مشکلات مرتبط با خوردگی در استخرها به شمار میرود.
مشکلات مرتبط با کیفیت هوا در استخرها معمولا به واسطه واکنش گاز کلر با آلاینده های بیولوژیکی موجود در استخر به ویژه آمونیاک ایجاد می شود. آمونیاک در واقع محصول جانبی تجزیه ادرار و عرق خارج شده از بدن افراد است. کلر با ضایعات یاد شده واکنش داده و مادمای به نام کلرآمین (مونو کلر آمین، دی کلر آمین و نیتروژن تری کلرامین) تولید میکند که به طور متداول در رده ترکیبات کلردار طبقه بندی می شوند. اضافه شدن این ترکیبات به آب استخر موجب افزایش آلودگی کلی آن می گردد. در جکوزی ها به دلیل بیشتر بودن دمای کارکرد در مقایسه با استخرها و بیشتر بودن نسبت تعداد نفرات به حجم آب مورد استفاده، شدت آلوده شدن هوای داخل نیز به همان نسبت بیشتر است.
شاید برای بسیاری از افراد جای تعجب داشته باشد که بوی تند کلر که اغلب در استخرهای سرپوشیده به مشام می رسد در واقع بوی کلر آزاد موجود در آب نیست. بلکه این بو در نتیجه ترکیب شدن کلر آزاد با سایر مواد موجود در آب و کاهش درصد کلر آزاد ایجاد میشود..
چگونگی تخلیه هوا
دریچه های هوای تخلیه باید در محلی قرار داده شوند که تا حد امکان به استخرها و تاسیسات آب گرم نزدیک باشند. نصب تجهیزات و دریچه های هوا در قسمت فوقانی جکوزی ها معمولا بهترین کیفیت هوا داخل استخر را به همراه خواهد داشت. در تصویر (۳۵) روش بهینه چگونگی استقرار فن تخلیه و مسیر تخلیه هوای استخر نشان داده شده است.
برای جکوزی ها، دریچه تخلیه هوا باید مستقیما در قسمت فوقانی کاسه استخر تعبیه شود. به این ترتیب آلاینده هایی که غلظت بیشتری دارند، پیش از انتشار در فضای استخر و تاثیر نامطلوب بر کیفیت هوای اتاق به خارج تخلیه می شوند.
بر مبنای اکثر کدها و استانداردهای مرتبط با استخرها، استفاده از هوای برگشتی استخر به عنوان هوای جبرانی توالتهاء رختکن ها و حمامها مجاز است، ولی در صورت استفاده از هوای برگشتی استخرها برای تهویه مکان های یاد شده، این مکان ها باید مجهز به سیستم های تهویه مستقلی باشند که فشار آنها در مقایسه با فشار استخر باید مقدار مثبتی باشد.
به منظور جلوگیری از انتشار رطوبت و ترکیبات کلردار مورد استفاده در استخرها، این مناطق باید در مقایسه با مناطق مجاور در فشار منفی بین (۰٫۰۶-(۰٫۱۶in. II20 15-40Pa نگه داشته شوند. به عنوان یک قاعده سرانگشتی، برای دستیابی به فشار منفی یاد شده می توان هوای تخلیه را به اندازه ده درصد بیشتر از هوای خارج درنظرگرفت.
نرخ تعویض هوا
دراستخرها به دلیل ایجاد گوران و تاثیر خنک کنندگی ناخوشایند آن بر روی پوست خیس , مران، معمولا تعداد دفعات تعویض هوا از چهار تا شش بار در ساعت بیشتر در نظر گرفته نمیشود.
بر مبنای اکثر کدها و استانداردها. نرخ تعویض هوا در استخرها باید حداکثر شش بار در ساعت باشد.
تنها استثنا مواردی است که به کارگیری سیستم های سرمایش مکانیکی ضروری است. برای نمونه می توان به استخرهای قهرمانی با جایگاه تماشاگران اشاره کرد که در آنها برای تامین شرایط آسایش تماشاگران، از روش های سرمایش منطقه ای نیز استفاده میشود. همچنین با توجه به تعداد نفرات حاضر و کاربری استخرگاهی لازم است نرخ تعویض هوا از شش بار در ساعت نیز بیشتر در نظر گرفته شود. مقدار مناسب تهویه مورد نیاز برای استخرها طبق توصیه انجمن ASIIRAE در جدول (۱۱) آمده است.
نرخ تهویه موردنیاز برای استخرهای خصوصی که مدت زمان استفاده از آنها در مقایسه با استخرهای متداول کوتاه است پایین تر از مقادیر ارایه شده در جدول (۱۱) خواهد بود. از سوی دیگر، این رقم برای استخرهای عمومی در مواردی که تعداد نفرات بیش از حد معمول است بایدافزایش پیدا کند.
سرعت هوا در فاصله (۲٫۴m (7.9rt از سکوی حاشیه استخر نباید از (۱٫۱a 26.6fpm بیشتر باشد. بنابر توصیه انجمن ASHRAE، تهویه مورد نیاز به ازای هر متر مربع از سطح کاسه استخر و مکان های مرطوب بایدim/hr.9 (به ازای هر فوت مربع xtr.0) درنظر گرفته شود.
