متناسب با نوع محصول تولید شده، غلظت و مشخصات شیمیایی آن به منظور افزایش یا کاهش هر یک از خواص شیمیایی آب به مقداری معین، باید درصد مشخصی به آب افزوده شود که این مقدار در دستورالعمل تولید کننده، جداول یا نمودارهای مربوطه ارایه می شود. اما به عنوان یک قاعده سرانگشتی میتوانید از مقادیر جدول (۱۶) برای ارزیابی مقدار ماده مورد نیاز استفاده کنید. مقادیر این جدول بر مبنای مقدار ماده موردنیازی است که باید به (۳۷۸۵L (1000US gal اضافه شود که بر مبنای آن میتوان مقدار ماده مورد نیاز برای سایر احجام را نیز به دست آورد. در جدول (۱۷) نیز محدوده توصیه شده برای مواد ضدعفونی کننده مختلف طبق استاندارد ۲۰۰۳ ۵- ANSI/NSPI ارائه شده است.
تجهیزات تزریق مواد ضدعفونی کننده
علاوه بر کلر و ترکیبات مختلف حاوی کلر، مواد و روشهای دیگری نیز برای ضدعفونی کردن آب استخرها وجود دارد. البته هیچ یک از این مواد و روشها به اندازه کفر متداول نیستند، برای آن که لازم نباشد یک نفر دایما وقت خود را برای افزودن مواد ضدعفونی کننده به آب استخر صرف کند، روشی های مختلفی وجود دارد.
۱- تجهیزات مولد کلرو برم: کلر و گاهی اوقات برم از جمله مواد ضد عفونی کننده ای هستند که به ویژه در استخرهای بزرگ، با استفاده از تجهیزات مکانیکی به آب استخر اضافه می شوند تجهیزاتی که به این منظور قابل استفاده هستند شامل سیستمهای فرسایشی، پمپها و تجهیزات مولد کلر و برم میشوند. این تجهیزات کمترین نیاز را به تعمیر و نگهداری دارند. در سیستمهای فرسایشی، آب از روی مواد شیمیایی خشک عبور داده میشود که در این بین مقداری از این مواد به واسطه فرسایش جدا شده و در آب حل می شوند. عملکرد این سیستم ها نیز با کنترل جریان آب ورودی به سیستم تنظیم می شود (تصویر ۴۹). تنها نکته ای که باید درنظر گرفته شود آن است که این سیستمها حتی الامکان نباید پیش از فیلتر و گرمکن استخر نصب شوند، چراکه غلظت بالای مواد شیمیایی اضافه شده به آب موجب کاهش عمر مفید فیلتر یا گرمکن استخر می شود.
پمپ هایی که برای تزریق کلر یا برم به آب استخر مورد استفاده قرار میگیرند نیز اساسا در دو نوع پریستالتیکا و استاندارد ساخته میشوند. پمپهای پریستالتیک معمولا در موتورخانه نصب میشوند و پمپ حجم مشخصی از مایع ضدعفونی کننده را به خطوط لوله کشی تزریق می کند. اما برای این کار میتوان از پمپهای سیلندر پیستونی استاندارد نیز استفاده کرد. اما عیب این پمپها آن است که در معرض خوردگی هستند و دوره کارکرد بسیار کوتاه تری دارند.
تجهیزات مولد، واحدهای الکتریکی هستند که قابلیت تولید کلریا برم از برخی نمکها را دارند (تصویر ۵۰). همان طور که گفته شد، گاز کلر موثرترین نوع کلر برای ضدعفونی کردن آب به شمار میرود. ولی به دلیل خطراتی که به کارگیری آن در استخر به همراه دارد صرفا با استفاده از تجهیزات کلرزنی مورد استفاده قرار می گیرد. در تصویر (۵۱) طرحوارهای از یک دستگاه کلرزنی به همراه چگونگی اتصال آن به سیستم لوله کشی استخر نشان داده شده است.
۲- تجهیزات تولید ازن: برای تولید ازن در استخرها و جکوزی ها از دو نوع تجهیزات مولد ازن مجهز به لامپهای فرابنفش و تخلیه فرابنفش استفاده می کنند. نمونه ای از یک دستگاه تولیدکننده الزن که بر مبنای تخلیه فرابنفش کار میکند در تصویر (۵۲) نشان داده شده است. در تصویر (۵۳) طرحوارهای از مدار گردش آب یک استخر مجهز به تجهیزات تزریق ازن ارایه شده است.
۳- تجهیزات یونیزه کننده آب: یونیزه کردن یا یونیزاسیون یکی دیگر از روشهای ضدعفونی کردن آب استخرها به شمار میرود که اساس آن مبتنی بر واکنش الکتروشیمیایی است. البته استفاده از تجهیزات یونیزه کننده نیز درست همانند تجهیزات مولد ازن، به تنهایی نتیجه مطلوبی را به همراه ندارد. هرچند که به کارگیری این روش موجب کاهش مقدار مواد شیمیایی مورد نیاز برای ضدعفونی کردن آب استخر می شود. البته در صورت استفاده از این روش باید به خاطر داشته باشید که الکترودهای فلزی مورد استفاده در این روش عامل اصلی ایجاد رسوب بر کف استخر نیز هستند (تصویر ۵۴).
۴- تجهیزات خالص سازی مواد معدنی: در این تجهیزات از ترکیب نقره، مس و روی برای ضدعفونی کردن آب استفاده میشود. برخی از تجهیزات خالص سازی مواد معدنی در واقع مخازن استوانه ای شکل مشبکی هستند که در میان فیلترهای کارتریجی استخر تعبیه میشوند. انواع دیگر آنها نیز به صورت خطی در راستای تجهیزات متصل به سیستم گردش آب استخر نصب میشوند. با عبور آب از میان این تجهیزات و بستر مواد معدنی، یون های تولید شده حاصل از مواد معدنی به داخل آب ریخته و باکتری ها را از بین می برد. این مواد معمولا برای مدت چند ماه دوام می آورند، ولی با استفاده از آنها نمی توان از خواص مواد ضدعفونی کننده پسماند نیز بهره مند شد. بنابراین به همراه آنها معمولا از کلر یا برم نیز استفاده میشود.