به طور کلی، طول استخرهای قهرمانی بر اساس همه (۱۶۴) و (۸۲) ۲۵m درنظر گرفته میشود (تصویرهای ۷ و ۸). طراحی استخرهای قهرمانی برای مسابقات شنا یا شیرجه باید بر مبنای استانداردهای مربوطه انجام پذیرد.
برخی از معیارهای طراحی استخرهای قهرمانی و عمومی بر مبنای استاندارد ASA به شرح زیر هستند:
حداقل عمق این استخرها باید (۳٫۳۱) Im باشد. هرچند که برای استخرهای با عرض بزرگتر بهتر است حداقل عمق (۳٫۹۴) ۱٫۲m رعایت شود. عرض استخرهای قهرمانی مسافت کوتاه برای شش مسیر مسابقه باید ( ۴۲٫۷۴) ۱۳m و برای هشت مسیر مسابقه باید (۵۵٫۸۸) ۱۷m باشد. بی عمق در این استخرها باید (۳٫۳۸ – ۳) ۱m – 0.9 باشد. البته به دنبال تحقیقات صورت گرفی سالیان گذشته به دلیل خطراتی که عمق کم استخرها برای شناگران ایجاد می کند، در و کدها و استانداردها عمق (۳٫۹۴۱) ۱٫۲m به عنوان حداقل عمق اعلام شده است. حداکثر عمق این استخرها نیز باید (۲m (5.9- 6.6A-1.8 باشد. این استخرها بیشتر برای برگزاری مسابقات داخلی کشورها در رده ملی مناسب است. برای استخرهای قهرمانی، عمق آب در قسمتی از کاسه استخر که سکوی شروع قرار دارد نباید از ( ۵٫۹۱) ۱٫۸m کمتر باشد. این مقدار باید به اندازه ( ۶m (19.7ft در امتداد طول استخر رعایت شود.
مشخصات استخرهای قهرمانی که در مسابقات بین المللی مورد استفاده قرار می گیرند توسط } فدراسیون بین المللی شنا (‘FINA) تعیین میشود. در تصویر (۹) نمای ساده ای از یک استخر شنای استاندارد بر اساس استاندارد FINA نشان داده شده است. بر مبنای استانداردهای این فدراسیون، طول استخرهای قهرمانی (۸۲۴) ۲۵m یا (۱۶۴) ۵۰m و حداقل عمق آنها (۴٫۴۸) ۱٫۳۵m باید باشد. برای آن که امکان برگزاری مسابقات در تمام طول سال وجود داشته باشد، استخرهای قهرمانی معمولا به صورت سرپوشیده ساخته شده و محوطه داخل استخر به سیستم های گرمایشی مناسب تجهیز میشود.
* برای استخرهایی که مخصوص مسابقات بین المللی هستند، تنها استانداردی که باید به عنوان مرجع مورد استفاده قرار گیرد استاندارد FINA است.
استخرهای ویژه المپیک نیز زیرمجموعه ای از استخرهای قهرمانی هستند که مشخصات آنها دقیقا باید با معیارهای FINA مطابقت داشته باشد. طول و عرض این استخر باید (۱۶۴) ۵۰m و (۸۲) ۲۵m باشد. عرض آنها معمولا به هشت مسیر مجزا تقسیم می شود که عرض هر یک از این مسیرها باید (۲٫۵m (8.2n باشد. ضمن آن که در دو طرف استخر نیز باید در محوطه (۸٫۲۱) ۲٫۵mm در نظر گرفته شود. دمای آب استخرهای المپیک باید بین ( ۲۸°C (77- 82.4°F-25 و شدت روشنایی فضای داخل آنها به طور متوسط باید lux 1500 باشد. در جدول (۲) معیارهای مربوط به استخرهای المپیک به صورت خلاصه ارایه شده است.
به عنوان یک قاعده کلی، درنظر گرفتن س کوی شیرجه یا تخته فنری شیرجه در استخرهای عمومی چندان توصیه نمی شود. چراکه شیرجه زدن افراد در استخری که عده زیادی در حال شنا در آن هستند، علاوه بر خطراتی که ممکن است در اثر برخورد افراد با یکدیگر به وجود آورد، برای شناگران نیز چندان خوشایند نیست. برای حل این مشکل و به منظور افزایش ضریب ایمنی میتوان بخش مجزایی از استخر را صرفا برای شیرجه زدن درنظر گرفت. به این ترتیب شیرجه زدن افراد خللی در شنا کردن سایرین ایجاد نخواهد کرد (تصویر ۱۰).