امید 
اولین نکته ای که در طراحی استخر ها از دیدگاه معماری و سازه باید مدنظر قرار گیرد آن است که حتا ابعاد کوچکترین استخرها نیز باید چندین برابر قد یک شناگر بالغ باشد. به طوری که شنا کردن فرد حتا برای مسافتی کوتاه در آن امکان پذیر باشد. بر همین اساس، حداقل اندازه توصیه شده برای طول و عرض استخرها به ترتیب (۱۹٫۷۴) ۶m و (۱۳٫۱۸ ) ۴m با حداقل عمق (Im (3.3R است. البته در نظر گرفتن عمق (۳٫۳۱) Im برای یک استخر، از دیدگاه ایمنی چندان صحیح نیست، ولی در بسیاری از استخرها میتوان از آن به عنوان معیار طراحی بهره گرفت.
√ به عنوان یک قاعده سرانگشتی، برای تأمین شرایط آسایش افراد در داخل استخر،مساحت کاسه استخر بر اساس تعداد افرادی که قرار است به طور همزمان در آن شتا کنند به ازای هر نفر حداقل باید (۴۸٫۴) ‘۴٫۵m درنظر گرفته شود.
ابعاد استخرهای قهرمانی، آموزشی و شیرجه در سطح بین المللی باید بر مبنای استانداردهای منشر شده از سوی فدراسیون جهانی شناFINA) تعیین شود. استاندارد ASA نیز یکی دیگر از استانداردهای معتبر در این زمینه است که بیشتر در بریتانیا مورد استفاده قرار می گیرد. شکل و ابعاد استخرهای شنا به طور متقابل به یکدیگر وابسته است. برای مثال، درصورتی که قرار است از استخر صرفا برای مقاصد آموزشی استفاده شود، بهترین انتخاب، استخری به شکل مستطیل است. برای استخرهای صرفا تفریحی نیز میتوان از شکل های متنوع و ترکیبی استفاده کرد.
√ این کاربری استخر است که اصلی ترین معیار برای تعیین شکل و ابعاد آن به شمار می رود. پس از انتخاب شکل کلی استخر، طول و عرض استخر باید با نسبتی مشخص و منطقی تعیین شود.
به طور استاندارد، طول استخر معمولا به صورت مضربی از (۳۲۸) ۱۰۰m تعیین می شود. عرض آن نیز باید بر مبنای تعداد خطوط شنا که عرض هریک معمولا (۶٫۶۱) ۲٫۰ است درنظر گرفته شود. عرض (۶٫۶۸) ۲٫۰m برای هر یک از خطوط شنا معیاری است که در استاندارد ASA برای استخرهای به طول (۸۲۸) ۲۵m ارایه شده است.
علاوه بر کاربری، جنس سازه و پوسته استخر نیز بر انتخاب شکل استخر تاثیر می گذارد.. استخرهایی که از جنس بتن مسلح ساخته میشوند را تقریبا میتوان به هر شکلی ساخت. ولی هزینه ساخت استخرهای به شکل نامتداول به دلیل هزینه بالای آرماتوربندی و قالبهای بتنی بسیار بیشتر از استخرهای با شکل متداول خواهد بود که با بتن پاشیدنی ساخته میشوند.
