دمای استاندارد استخر، سونا و جکوزی

همانطورکه در مراجع آمده است برای استخرها با کاربری های متفاوت درجه حرارت های مختلفی برای آسایش شناگران اعلام کرده اند که این عدد معمولا بین ۲۶ تا ۲۷ درجه سانتیگراد میباشد. برای استخرهای خانگی این عدد ۲۶٫۷ سانتیگراد (۸۰ درجه فارنهایت) ذکر گردیده است.

دمای مناسب برای جکوزی در مراجع بین ۳۶ تا ۴۱ اعلام شده است. عدد ۳۹ یک عدد مناسب برای آب جکوزی است.

دمای آب ورودی نیز بنا به محل استفاده استخر متفاوت است. این عدد با فصل کارکرد استخر نیز تغییر میکند.

برای شهر تهران این عدد در تابستان حدودا ۱۵ درجه سانتیگراد و در زمستان در حدود ۷ درجه سانتیگراد میباشد.

مدت زمان پیش راه اندازی استخر

استخرها یا بصورت دائم فعال هستند (استخرهای عمومی) و یا بصورت دوره ای (استخرهای خانگی) مورد استفاده قرار میگیرند.

با دانستن این موضوع و اینکه استخرهای خانگی ممکن است تنها در انتهای هفته فعال شوند، زمان راه اندازی در این استخرها بسیار کمتر از استخرهای عمومی است.

معمولا برای استخرهای خانگی ۱۲ الی ۲۴ ساعت جهت پیش راه اندازی درنظر میگیرند. این عدد برای استخرهای عمومی بنا بر نیاز  از ۲۴ ساعت الی ۷۲ ساعت متغیر است.

هرچه مدت زمان راه اندازی کوتاه تر باشد ظرفیت بویلر انتخابی بیشتر خواهد شد.

مهمترین بخش موتورخانه استخر سیستم گرمایشی آن میباشد، برای گرمایش آب و محیط استخر نیاز به یک منبع گرمایی مانند بویلر داریم. برای اطلاع از ظرفیت بویلر و مشعل باید کلیه تلفات حرارتی استخر که شامل موارد زیر است را درنظر گرفت.

• اتلافات حرارتی از سطح و دیواره استخر (Q₁)
• گرمای مورد نیاز برای پیش گرمایش استخر، در زمان راه اندازی (Q₂)
• بار استحمامی افراد و میزان مصرف در دوش ها و دستشویی ها (Q₃)
• بار گرمایشی سالن سرپوشیده استخر (Q₄)
• بارهای گرمایی برای جکوزی (Q₅)

معمولا برای یک استخر ۳ نوع از اتلافات حرارتی را در نظر میگیرند.

• اتلاف حرارتی توسط آب جبرانی
• اتلاف حرارتی از سطح و تبخیر سطحی
• اتلاف حرارتی از دیواره ها و کف استخر (بسیار ناچیز است و درنظر گرفته نمیشود)

اتلاف حرارتی توسط آب جبرانی

اصولا به ازای هر شناگر در حدود ۱۰ الی ۲۰ لیتر آب با چسبیدن بر روی بدن شناگران و فعل و انفعالات شناگران تلف میشود. بار حرارتی به ازای این اتلاف برای هر ۱۰۰ نفر حدود ۳۰,۰۰۰ kcal/h است.

باید ذکر کرد شناگران بنا بر وزن و میزان فعالیت خود، انرژی ما بین ۴۰۰ تا ۷۰۰ کیلو کالری در ساعت (بسته به وزن و نوع شنا) را مصرف میکنند که به محیط استخر و آب استخر اضافه میشود این انرژی امکان دارد در زمانیکه تعداد افراد داخل اسختر بالا رود، عدد قابل ملاحظه ای گردد. اما چون ممکن است در یک زمان مشخص (برای مثال هنگام تعویض سانس استخر) تعداد شناگران بسیار کم باشند نمیتوان از این انرژی اضافه شده به استخر استفاده کرد و در اینصورت آنرا بعنوان یک ضریب اطمینان در طراحی استخر درنظر میگیریم.

برای مثال در زمانیکه ۱۰۰ شناگر همزمان در آب شنا کنند عددی بالغ بر ۴۰۰۰۰ کیلوکالری انرژی به آب و محیط اضافه میگردد که نمیتوان از آن بعنوان یک انرژی همیشگی بهره جست.

بعضی از طراحان استخر انرژی تلف شده از آب هدر شده توسط شناگران و فعالیت آنها را با این انرژی سر به سر گرفته و مد نظر قرار نمیدهند که بعنوان یک طراحی محافظه کاران اینکار درست نیست.

اتلاف حرارتی از سطح و تبخیر سطحی

کل تلفات حرارتی از سطح استخر را محاسبه میکنیم. اطلاعات اولیه استخر شامل دماهای ورودی آب شهر و دمای هوا، سرعت باد و گرمای نهان را داریم، با این  اطلاعات تلفات اولیه قابل محاسبه است.

دو فرمول زیر برای حالات استخر آرام و فعال در دسترس قرار دارد:

1. W=(95+0.425 v)(p_w– p_a)/Y
2. W=(69+0.35v)(p_w-p_a)/Y

W: میزان تبخیر ib/h.ft2

v: سرعت باد در سطح ft/min

Pw: فشار بخار اشباع در دمای آب in.Hg

Pa: فشار بخار اشباع در نقطه شبنم in.Hg

Y: گرمای نهان در دمای استخر Btu/lb

نرخ تبخیر برای استخر آرام، که توسط “معادله ۲” محاسبه شده، تقریبا ۷۴% مقداری است که از “معادله ۱” اشری بدست می آید.

محاسبه توان مورد نیاز برای گرمایش آب استخر

مقدار انرژی حرارتی برای بالا بردن این حجم آب استخر تا دمای مورد نظر (در زمان راه اندازی) با داشتن حجم استخر (گالن) و اختلاف دما آب ورودی با آب استخر (فارنهایت) و مدت زمان لازم جهت پیش راه اندازی (ساعت)، این انرژی قابل محاسبه است.

Q2: مقدار گرمایی که باید به آب استخر بدهیم Btu/h

Tf: دمای نهایی آب استخر F

Ti: دمای ابتدایی آب استخر F