بیماری هایی که از طریق آب استخر انتقال پیدا میکنند

مهمترین و محتمل ترین بیماری های قابل انتقال از طریق استخر عبارتند:

1. بیماری های داخلی و غالبا بیماری های دستگاه هاضمه مانند حصبه، اسهال آمیبی، وبا، شبه حصبه، اسهال باسیلی، ژیاردیا و بیماری های انگلی و در مواردی هپاتیت ها.
2. بیماری های تنفسی مانند: سرماخوردگی و گلودردهای عفونی.
3. بیماری های عفونی همچون: عفونت های چشم، گوش، حلق، بینی و قارچ های شناگران، درماتیت ها و در استخرهای مربوط به بانوان احتمال ابتلاء به بیماری های عفونت های مجاری ادراری و تناسلی.
4. بیماری های جلدی و پوستی مانند: قارچ کچلی، زردزخم، اگزما و خارش انگشتان پای شناگران.
5. آب استخر نه تنها دریافت کننده مواددفعی بدن نظیر آب بینی، بزاق دهان، عرق و چرک بدن هست، در مواردی که ضوابط دوش گرفتن قبل از شنا به دقت رعایت نشود آثار مواد دفعی، پوست مرده، آلودگی های دیگر روی پوست وارد آب خواهند شد. چنانچه آب استخر از تصفیه و گندزدائی مناسب برخوردار نباشد، به تدریج از کیفیت بهداشتی آن کاسته شده سلامتی شناگران را به مخاطره می اندازد.

توصیه های بهداشتی: آموزش نکات بهداشتی همه مراجعین به استخرها جهت بکارگیری اطلاعات ارائه شده تنها ضامن پیشگیری از انتشار بیماری های کانون آبی، بویژه استخرهای شنا است. در این زمینه قویترین انگیزه ای که انسان بطور غریزی و ناخودآگاه، رفتار و عادات خود را براساس آن تنظیم میکند تأمین و حفظ سلامتی و به تبع آن توانائی، جوانی، زیبائی و شادابی خویشتن است. باید در پیام های آموزشی افراد طوری ترغیب شوند که احساس کنند با عمل به آنها پاداش خود را که همان حفظ سلامتی است دریافت میکنند. بین این دو پیام زیر تفاوت بسیار محسوس است: ”ورود شناگران به استخر بدون دوش گرفتن ممنوع“ یا ”شناگران عزیز! قبل از ورود به استخر با آب گرم و صابون بدن خود را به دقت بشوئید تا دچار عفونت چشم و گوش نشوید“.

نکاتیکه بمنظور پیشگیری از انتشار آلودگی و افزایش بازده بهداشتی محیط استخر ضروری هستند عبارتند از:

1. تصفیه و گندزدائی بی وقفه آب استخر و کنترل مشخصه های PH، دما و کلر باقیمانده آن.
2. انجام آزمایش های دوره ای باکتریولوژیکی آب استخر بطور اجباری بویژه درباره استخرهائی که از آب چاه استفاده میکنند.
3. تعبیه حوضچه های پاشویه کلر طبق استاندارد در محل خروجی توالت ها و دوش ها.
4. عدم پذیرش مراجعه کنندگان بیش از ظرفیت واقعی استخر.
5. نظارت بر ورود مراجعین بویژه در معبر دوش ها و پاشویه ها و جلوگیری از ورود افراد دارای التهاب چشم یا زخم و عارضه های شدید پوستی.
6. نظارت بر استفاده شخصی شناگران از وسایلی نظیر مایو، کلاه شنا، حوله و دمپائی و ممانعت از استفاده مشترک و عدم استفاده از وسایل عمومی و کرایه ای در استخرهای عمومی.
7. کنترل و نظارت مستمر و نمونه برداری ادواری از وسایل و محل های مختلف استخرها.
8. ضد عفونی مرتب وسایل در محل مختلف استخر.
9. نصب تابلوها و علائم هشدار دهنده و پیام های آموزشی در نقاط مختلف از جمله سرسرا و راهروهای ورودی، رختکن ها، دوش ها و توالت ها و محوطه استخر.
10. تهویه منظم و مداوم سالن رختکن، سرویس های بهداشتی و در استخرهای سرپوشیده محوطه استخر.
11. جلوگیری از حمل و همراه داشتن هرگونه موادغذائی توسط شناگران به محوطه داخلی استخر.
12. جلوگیری از ورود همزمان (یا تماشاچیان در استخرهای قهرمانی) و یا بازدیدکنندگان با کفش به محوطه داخلی استخر و جدا کردن ورودی و خروجی آنان از شناگران.

نکات و مقررات بهداشتی لازم توسط شناگران:

1. شناگران موظفند قبل از ورود به استخر با آب گرم و صابون بدن خود را بشویند. آنها این عم را بعد از اتمام شنا تکرار کنند تا از ابتلاء احتمالی به آلودگی ها پیشگیری شود.
2. شناگران قبل از ورود به استخر بایستی بینی و مثانه خود را تخلیه نمایند.
3. شناگران قبل از ورود به استخر بایستی حداقل به مدت ۳۰ ثانیه پاها را در حوضچه ضدعفونی قرار دهند.
4. شناگران در صورت ابتلاء به سرماخوردگی و یا هر نوع بیماری عفونتی یا پوستی بایستی از ورود به استخر تا رسیدن به سلامت کامل خودداری کنند.

بررسی چند اشکال و راه حل آنها:

آب استخر دارای کدورت بیش از اندازه باشد، این اشکال ممکن است به یکی از دلایل زیر پیش آمده باشد.

• تصفیه بخوبی انجام نمیشود

راه حل: سیستم تصفیه را کنترل و چنانچه نیاز به شستشوی معکوس دارد عمل کنید و یا اگر به دلیلی خارج از سرویس بوده است، پمپ را روشن و آن را وارد مدار سازید.

• قلیائی بودن آب بالاست.

راه حل: PH را سنجیده و چنانچه بیش از حد بالاست طبق دستورالعمل آنرا به دامنه مطلوب PHـ (۶/۷ـ۴/۷) برسانید.

• مقدار کلر کافی نیست.

راه حل: چنانچه پس از اصلاح PH بلافاصله رنگ آب تغییر محسوس نکرد، میزان کلر را به مدت ۳ روز کنترل و تا سه برابر میزان همیشگی بصورت یک روز در میان به آب استخر کلر بیفزائید.

• وجود آهن و منگنز هست.

راه حل: درصورت وجود و تشخیص با استفاده از فیلترها یا روش های ویژه، آهن و منگنز را حذف نمائید.

اگر آب استخر سبزرنگ بشود احتمالا یکی از اشکالات زیر به وجود آمده است:

• مقدار اسید بالاست.

راه حل: PH را سنجیده درصورتیکه میزان اسید بیش از اندازه بود به کمک بی کربنات سدیم (جوش شیرین) PH را به دامنه مطلوب ”۶/۷ـ۴/۷“ برسانید. میزان قلیائی بودن آب را نیز کنترل کنید.

• سیستم تصفیه بخوبی عمل نکند و یا مدتی در مدار نبوده باشد.

راه حل: سیستم تصفیه را کنترل و یا وارد مدار نمائید.

• مقدار کلر کافی نیست.

راه حل: کلر را تا میزان ۳ برابر مصرف همیشگی افزایش دهید.

• احتمال رشد جلبک.

راه حل: درصورت لزج شده دیواره و کف و یا افزایش PH سولفات مس با دقت افزوده شود و یا دیواره ها با برس نایلونی شستشو و آب استخر تعویض شود.

گاهی پس از کلرزنی به آب رنگ استخر شیری میشود احتمالا یکی از اشکالات زیر رخ داده است:

• بد بودن نوع پودر هیپوکلریت.

راه حل: نوع پودرمصرفی را تغییر دهید و یا از گاز کلر استفاده کنید.

• اسید اضافه هست.

راه حل: PH را کنترل و طبق روش های قبلی حالت تعادلی لازم را ایجاد کنید.

• ترکیبات آهن در آب وجود دارد.

راه حل: درصورت وجود ترکیبات آهن معمولا رنگ آب قهوه ای میشود در چنین مواردی افزایش کلر و سولفات آلومینیوم، به نسبت ۱۰ تا ۵۰ گرم در هر مترمکعب مشکل را حل خواهد نمود. در این شرایط ترکیبات آهن در کف استخر ته نشین میشوند که بایستی با جاروی مکنده آنها را حذف کرد.

گاهی لکه های تیره و یا لکه های بلوری شکل بر دیوار بدن استخر دیده میشود این مشکل احتمالا ناشی از اضافه بودن اسید و یا قلیا است که برای رفع آن PH را کنترل و درصورت اضافه و یا کم بودن، به روش های قبلی عمل نمائید.