امید 
در سال های اخیر توجه زیادی به نیازهای معلولان صورت گرفته است. بطوریکه در طراحی استخرهای شنای عمومی سعی بر آن بوده است که امکانات لازم برای بهره برداری معلولان از فضا و امکانات موجود در داخل استخر درنظر گرفته شود. تعیین معیارهای طراحی و تسهیلات لازم برای این افراد باید در مراحل اولیه طراحی مورد توجه قرار گیرد. چراکه تغییر در مراحل پایانی طراحی و با شروع عملیات اجرایی پروژه معمولا بسیار زمان بر و پرهزینه است.
به منظور رعایت حقوق معلولان، تمامی استخرهای شنا حداقل باید دارای دو مسیر ورود و خروج برای استفاده عموم باشند که یکی از این دو مسیر حتما باید به صورت شیبدار یا مجهز به آسانسور باشند. تنها استثنا برای استخرهای به طول کمتر از (۲۰m (300ft است. البته در این مورد نیز مسیر ورود و خروج به استخر باید به صورت شیبدار ساخته شده و یا مجهز به آسانسور باشد.
ملاحظاتی که باید در فضای داخلی استخرها رعایت شود باید با این دید باشد که علا بر افراد معلولی که با صندلی چرخدار وارد مجموعه می شوند، ممکن است افرادی که دچار مشکلات بینایی هستند نیز در جمع شناگران حضور داشته باشند. بنابراین فضای داخل استخر تحت هیچ شرایطی نباید خطری را برای سلامت این افراد ایجاد کند. برای افراد معلول که مجبور به استفاده از صندلی چرخدار هستند، می توان در داخل رختکن اصلی و یا در کنار أن امکانات لازم را در نظر گرفت. همچنین باید تمهیدات لازم برای ورود و خروج این افراد به داخل استخر اندیشیده شود. برای حفظ ایمنی افرادی که دچار مشکلات بینایی هستند نیز تمامی قسمت های استخر باید با مسیرهای کاملا واضح، نرده های محافظ و علایم مشخص که به راحتی قابل تشخیص باشند تجهیز شود.
